ვცდი!
რატომ გვეჩვენება დედამიწა უსამართლო?
ალბათ ყველა ვინც ამ ფრაზას წაიკითხავს პირველი რეაქცის ექნება რას გადაგვაყოლაო...საქმეც იმაშია რომ ეგ "ჩიტი ბრდვნად არ ღირდა.
დედამიწის უსამართლობაზე აკუტაგავას "წყლის კაცების ქვეყანა"გამახსენდა სადაც მიუხედავად დიდი მცდელობისა დედამიწა სხვაგვარადად დაენახა მწერალს ფეხებ ქვეშ გაიხედავს რომ, ამოყირევებული დაინახოს დედამიწა ......."აღმოჩნდა , რომ იგივეა......"ამბობს ავტორი.
ახლა, ერთი სიტყით შურიძიებაზე მინდოდა მეთქვა.. საქმე იმაშია, რომ ტკივილი რომელიც დანაკარგს მოვყება არასოდეს არ უნდა მიგვიყვანოს შურიეძიებამდე.... ეგ ისეთ განწყობას გიქმნის თითქოსდა გადაგვარდი...სრული პარადოქსია....
და ასეთ დროს ძალიან გულისამაჩუყებლად ჟღერს ფრაზა"შენ ძალიან კარგი ადამიანი ხარ და ეს არავინ დაგიფასა"ამ ადგილას ფილმი რომ იყოს მოქმედი გმირი გაიქცეოდა საძინებელ ოთახში და იტირებდა. ეგ ნაწილი ცხოვრებაში ნაკლები დრამატიზმით ვიტარდება... თუმცა აქაც გააჩნია ადამიანს.
რატომ არ ვიცი მაგრამ რატომღაც გავაცნობიერე , რომ სუსტ ადამიანებს ურჩევნიათ გარემოების მსხვერპლნი იყვნენ.... გულისღრმეში ვაცნობიერებ , რომ მეც. არადა სულაც არ მხიბლავ ეგ როლი :)
ჯალათს მირჩევნია მსხვერპლი ვიყო-- ხოო, თუმცა რეალისტური თვალით სურათს თვალს თუ გადაავლებ ცხოვრება ყოველთვის კარგად "ჯალათებს" აქვს აწყობილი და ეგ მორალია და ზნეობრივი კოდექსი ამ დროს დამტვერილი უსარგებლო და მივიწყებული წიგნებივით გდია ბოლო თაროზე...
მართალია არც თუ ისე დიდი ცხოვრებისაული გამოცდილება მაქვს, მაგრამ ეგ გამოცდილება მყარია....სხვების არ ვიცი და მე რაც ვისწავლე უმრავლესობა საკუთარი შეცდომებიზე დაყდნობით .მართალია ამბობენ ეს სულელებს მოსდისო , მაგრამ ამ მოსაზრებას კატეგორიულად ვეწინააღმდეგები.
რამდენიმე დღის წის შემხვევით ერთი ფრაზა მოვისმინე...
არაფერი არ გამოვა, მაგრამ არაფრისთვის უნდა ვცადო.......
ხოდა რა გაეწყობა
ვცდი!
Комментарии
პ.ს. კარგი იყო ყავა ?:D
პირველ ფრაზაზე გამახსენდა ეს წერილი
”ჩემო რაღაცნაირო.
(უცებ მომინდა ასეთი წერილი დამეწერა, რომელშიც მოგმართავდი სიტყვა ჩემო-თი
და ცოტათი ახლოს მოგიყვანდი. )
ჰოდა ასე - ჩემო რაღაცნაირო, უნდა დამიჯერო.
არ არსებობენ სხვანაირი ადამიანები.
შენ ერთი - ,,რაღაცნაირი” იმეორებ და იმეორებ საკუთარ თავს.
არცერთი ბგერა, არცერთი ხმა, არცერთი ადამიანი არაფერს არ ცვლის,
რადგან დედამიწა წყლით და მიწით იზომება და არა ადამიანებით.”
არც ავტორი ვარ და არც ადრესატი სადღაც ამოვიკითხე და :)
მომწონს აქ :)
"სუსტ ადამიანებს ურჩევნიათ გარემოების მსხვერპლნი იყვნენ...." – კი,ასე ნამდვილად. მაგრამ "სიძლიერით" არ უნდა გადააჭარბო და ყველაფერი საკუთარ თავსაც არ უნდაა დააბრალო, მეორე უკიდურესობაა ეგ.
იცი, ასაკსაც აქვს მნიშვნელობა. თანდათან გბეზრდება მსხვერპლის როლში ყოფნა, იმუნეტეტსაც იმუშავებ და აღარ ხარ "ტანჯულა".
მე თანდათან მბეზრდება მუდამ გაუგებარი ტანჯვითა ფსევდო სევდით შეპყრობილი ადამიანები, მით უფრო რომ მათ დიდ ნაწილს ყველა რესურსი აქვთ ასე არ იყვნენ, ეგეც ერთგავრი პოზაა იცი?
უჰ, მე რომ კაცი ვიყო, კილომეტრზე არ გავეკარებოდი მუდამ მოქვითინე ქალებს, დამღლელია ეგ :D
პ.ს. კარგი პოსტი იყო, ასე გააგრძელე. kiss
p.s kiss
შენ ეგა თქვი :)))
ახალი პოსტები მინდა კოპალა!
და მომენატრე კიდე :)
ვცდილობ მხოლოდ დადებითი და სიკეთე დავინახო, მაგრამ ნეგატიური მეჩხირება.
ხო, შეიძლება ასეცაა და მსხვერპლობა ბევრს მოსწონს, მაგრამ როცა ყველანაირად ცდილობ და არაფერი გამოდის, გინდა თუ არა, თავს მაინც ცუდად გრძნობ. მსხვერპლად თუ არა, სუსტად და უსარგებლოდ მაინც.
gkocni sophie :*