"ფოსტალიონო, მე აქ აღარ ვცხოვრობ"
მე, სხვა ფანჯარაში გადავედი,
აქედან გავიქეცი,
სიყალბე იყო და წავედი.
დავტოვე ის ფანჯრები
სადაც ვიცხოვრე.
და რაც მოგონებებში გადავაგზავნე
ხანდახან, ყელზე მომდგარი მაქვს სიტყვა -- " გახსოვს?"
მაგრამ , ალბათ
არა!
მე, აღარაფერი არ მახსოვს და ამ ფანჯრიდანაც გავდივარ.
აწი, ყველა ფანჯარა ერთნაირია, უარაფლო, უკარო და უემოციო....
სულ , მეგონა, რომ... მე რატომღაც ყველაფერი ზღაპრული მგონია, როგორც ეს ფანჯარა...
კიდევ , იცი რისი მჯეროდა, რომ მეც მექნებოდა ისეთი ფანჯარა სადაც შენც იქნებოდი.და შევძლებდით .. ალბათ აღარ ღირს ...
წავედი,მე .........
წერილი ეძღვნება იმას "ვინც მითხრა,ურჩხულები არ არსებობენო და მერე იმათ ბუნაგში შემიყვანა"
ფოსტალიონო, ბოლო წერილს ველი და მივდივარ....
მე აქ უკვე აღარ ვცხოვრობ...
Комментарии
იქ, სადაც ფასულობები და ღირებულებები უცვლელია.და მე კვლავ მე დავრჩები, იქნებ შორს იქნებ აქვე ახლოს. . .